Kinderen met een sterke wil…

Kinderen met een sterke wil…

Ja, hoe zit dat nu eigenlijk? ‘Strong willed’ kinderen ofwel kinderen met een sterke wil. Het lijkt wel of ze meer en meer ‘voor komen’ maar is dat ook zo?

Kinderen met een sterke wil zijn er altijd al geweest, toch is er weinig over geweten en geschreven (gelukkig wel steeds meer) en zie je per generatie weer andere ‘oplossingen’.

Kinderen van nu…
De kinderen met een sterke wil van nu vragen om een goede aanpak. Je zou denken ‘goede aanpak?’ waarom geen strenge aanpak? Ja daar ligt misschien juist wel de uitdaging.

Even een sprong vooruit…
Voordat we meer vertellen en tips geven over de opvoeding van deze kinderen eerst het volgende.
Als ouder wil je dat je kind later (als hij/zij volwassenen is) stevig op zijn/haar benen staat. Je hoopt (waarschijnlijk) dat je kind, eenmaal volwassen, een stevige en stabiele volwassene zal zijn. En dat hij zich niet ‘zomaar laat doen’ .
Werkgevers verwachten later, van jouw kind, een persoon die zelf nadenkt en met oplossingen komt, inventief ‘out of de box’ ideeën lanceert en op komt voor zijn/haar mening (uiteraard op een gepaste manier). Afhankelijk van de soort functie is het handig om de juiste ‘onderhandelingstechnieken’ te hebben. 

Snap je al waar we heen gaan?
Jouw kind, met sterke wil heeft veel van deze talenten al in huis. Ze staan stevig in hun schoenen, weten wat ze willen, bedenken creatieve oplossingen (die wij als ouders dan als brutaal kunnen ervaren), durft zijn/haar mening te uiten en is beter te ‘handhaven’ als je met hem onderhandeld. 
Het is wat lastig maar waarschijnlijk heb je bij meerdere (of alle) punten zitten knikken?
De vraag is nu, wil je dat hij/zij deze talenten ’tijdelijk’ uitzet omdat hij/zij kind is? Of wil je leren hoe je er samen goed mee om kunt gaan zodat hij/zij deze talenten ook nog kan gebruiken in zijn latere leven?

Dagelijks leven
Terug naar het nu, hoe ziet het dagelijks leven van jouw sterke karakter er nu eigenlijk uit?

Wij bepalen wanneer ze (ongeveer) opstaan, soms zelfs wat ze eten en welke kleding ze aantrekken. Om naar school te gaan waar iemand zegt wat ze moeten doen, wanneer, binnen hoeveel
tijd, met wie, welke pen en in welke volgorde. Om na school weer naar huis te gaan, huiswerk te maken op de manier van school en wellicht een sport te volgen waar geluisterd moet worden naar hoe de trainer het wil. 
Hoeveel ruimte heeft jouw kind om zelf na te denken, te bepalen en richting aan te geven?

Daar zijn ze niet voor in de wieg gelegd
De sterke karakters zijn niet in de wieg gelegd om steeds maar te doen wat andere vragen. Dat wil niet zeggen dat ze maar ‘Lang leven de lol’ hun ding mogen doen maar er is ook een midden weg.
Je wilt nogsteeds dat het een stevige en stabiele volwassene wordt toch? 

Hier onder 2 gouden regels als het gaat om de opvoeding van jouw kind met een sterke wil:

1) Overleggen in plaats van opleggen
Een gouden regel bij kinderen met een sterke wil is, overleggen in plaats van opleggen. Deze krachtige kanjers denken diep na over dingen die ze doen (‘ze moeten namelijk wel nuttig zijn anders doe ik het niet’ is daarbij al een goed voorbeeld). Door uit te leggen en te overleggen kom je verder dan door de zoveelste te zijn op een dag die zegt wat hij/zij moet doen.

Hoe zou jij het vinden als…
Vergelijk het met jouw ‘baas’ op het werk. Stel dat hij steeds zou zeggen hoe, wat, waar je dingen moest doen en in welke volgorde in plaats van dat je zelf mocht nadenken, dan zou je ook niet heel blij worden toch? Wanneer hij overlegt hoe jullie het kunnen doen ben je veel meer bereid om je (extra) in te zetten voor een bepaalde taak.
Zo is het met jouw straffe kanjer ook.

Een voorbeeld van ‘overleggen in plaats van opleggen’
De eindeloze discussie over gamen. ‘Ik wil 2 uur gamen op een dag’ 
Jij als ouder geeft je de voorkeur aan 1 uur.

Vertel je kind op zo’n moment dat je zelf eerder denkt aan 1 uur en vraag hem mee na te denken hoe jullie tot een oplossing kunnen komen. Geef hem de tijd, laat hem een voorstel doen. Alleen al het feit dat hij mag meedenken zal hem op lange termijn meer rust geven (je weet wel, net als bij je baas). Wellicht kiezen jullie voor de middenweg en spreken jullie af dat er maximaal 1,5u per dag achter zo’n schermpje mag worden gebivakkeerd. 

Anders dan je hoopte
Het is dan misschien 30 minuten langer als dat je hoopte, de kans is groot dat hij er zich wel (beter) aan gaat houden (er zijn dus minder discussies nodig) omdat het een afspraak is (noem het ook een afspraak en geen regel, zelfs aan die woorden zijn ze vaak gevoelig! En als het toch even mis loopt vraag je enkel ‘Zou je je alsjeblieft aan onze afspraak willen houden’. Zo leren ze gelijk hoe dat later gaat! 

Komen we direct aan het volgende punt:

2) Afspraak = Afspraak
Soms is het gewoon gemakkelijk, niet meer die eindeloze discussies maar gewoon ‘Ja zeggen’ om er va
naf te zijn. Eenmaal jouw krachtpatser dit door heeft zal hij er proberen uit te halen wat er in zit.

Niet gek natuurlijk, als je normaal bij de groentewinkel altijd  €5,- korting krijgt dan zul je er ook moeite voor doen om dat te krijgen als ze het ‘vergeten’. De vorige keer was er immers ook die korting.

Zeg nee wanneer het nee is
Het zal (misschien) even wennen zijn voor beide partijen maar eenmaal je zoon/dochter door heeft dat nee echt nee is en ja echt ja zal het een hoop discussie en bedel-momenten schelen. Je mag dit gewoon rustig aan geven, er is geen voordeel aan het bruut ‘NEE’ zeggen, de kans bestaat zelfs dat je kind daardoor juist in discussie gaat.

Je zou dus kunnen zeggen dat jouw manier van ‘er mee om gaan’ het belangrijkste is.

Vertel duidelijk hoe het speelveld er uit ziet en wat de gevolgen zijn als je over de grenzen gaat. Stel haalbare grenzen (en gevolgen in) die je (liefst) samen afspreekt. Maak het ‘speelveld’ groot genoeg zodat jouw sterke topper zijn uitdaging kan aangaan en verschillende opties kan proberen voordat hij aan de grens zit.

Nog een voorbeeldje….
Stel je hebt de eerder genoemde 1,5u afgesproken maar binnen jullie gezin is het de gewoonte dat ze vragen wanneer
ze mogen gamen. Jij, als ouder, zegt dan of het al dan niet kan wanneer ze vragen of ze mogen gamen.
Dit kan opnieuw zorgen voor
discussie-momenten. Daarnaast is er opnieuw weinig vrijheid (let op het ruime ‘speelveld’) voor jouw kind dat een sterke wil heeft en juist zijn vrijheden nodig heeft.
Geef ze daarom (naar gelang de leeftijd natuurlijk) de vrijheid (en verantwoordelijkheid) om zelf dingen te bepalen.
‘Ja je mag 1,5u per dag gamen, je mag deze zelf indelen als je rekening kunt houden met de andere afspraken op de dag zoals school en sporten’.

Resultaat
Het zou er zomaar in kunnen resulteren dat hij niet gelijk 1,5u op’smost’ maar er voor kiest om 3 x 30 minuten te gamen verdeeld over de dag. Is tijd een probleem? Een time-timer klok kan helpen om je kind zich aan de tijd te laten houden!

Het is niet altijd even gemakkelijk om met jouw kind met dat sterke karakter om te gaan. Zeker niet als je zelf ook sterk van karakter bent (of juist eerder wat terug getrokken). Veel mensen om je heen zullen zeggen dat je strenger moet zijn. Je hebt vast al ondervonden dat dat vaak averechts werkt. Vertrouw daarom op je gevoel, kinderen met een sterke wil zijn geweldige kinderen…. hou van ze, geniet van ze en wees trots op ze! We kunnen heel veel van ze leren!

Wil je tips op maat van jouw kind en/of  jullie gezin? 
Weet dat er vaak met één of enkele afspraken direct verandering merkbaar is! Maak dan een afspraak met Sandra Kleipas voor een gratis kennismaking-moment via: www.InPraktijk.be/afspraak